STAP 3 en een half?

Vandaag was de wekelijkse dinsdagavond training van de DRG in het bos en nabij de kreek bij West-Kapelle, aan de voet bij de KNRM post.

Een kleine opkomst vanwege de vakantie periode, maar wel veel vreemde mensen die als vrijwilliger een avond kwamen slachtoffer liggen.
Dat zouden meer mensen moeten doen!!
Daarom kon er toch in twee groepen gewerkt worden. een heeele grote zoek ronde voor twee combinaties met coach Jos en voor de overige combinaties en de jonge hondjes (Cas en ik) kort werk onder leiding van coach Judith.

Prima weer en een straf windje dwars over het water maakte het moeilijk zoeken bleek later als de slachtoffers net in bosrand lagen en de hond en geleider het pad aan de buitenkant tegen de riet en water kant aanhielden. Gelukkig haden Cas en ik als eerste twee starters daar om onverklaarbare wijze geen last van en vonden beiden wel het eerste slachtoffer. Bij het tweede slachtoffer ging het in eerste instantie mis omdat ik de geur aan het uitwerken was en er toen ineens gillende Duitse toeristen op mijn pad kwamen en dat leidt dan toch nog even af.. Later alsnog goed mijn rondje afgemaakt. Aanbrengen heb ik nu onder de knie en ik dender als een grizzly door het bos heen naar het slachtoffer om zo snel mogelijk het bringsel keurig aan de baas af te geven.

Vandaag mocht ik als verrassing van Judith voor het eerst stap 4 gaan doen.
De baas had duidelijke instructies, maar was toch een beetje van slag en vergat van opwinding de helft. Wat doet die sukkel: Kom ik net als anders na het vinden met mijn bringsel naar hem toe. Pakt hij zonder te spelen het bringsel van mij aan en roept: LAAT ZIEN!

Hoe zo: LAAT ZIEN? %&*@$_+!!! Judith had duidelijk gezegd: EERST spelen en dan pas het commando geven. Dus daar stond ik dan! wat te doen??
Gelukkig lette Judith wel op en liet ze het slachtoffer mijn naam roepen en toen begreep ik wel dat ik nog een keer daar naar toe mocht.
Vliegensvlug naar het slachtoffer terug, baas achter mij aan en daar met het speeltje natuurlijk als vanouds groot feest.
Ik snap het nog niet helemaal dus ik hoop maar dat de baas een volgende keer wel goed luistert naar zijn opdrachten! Op naar stap 4!!

En nu genieten van mijn welverdiende nachtrust. Ik ga voor pampus en dromen van de volgende STAP 4.

Grasstuiteren!

Vanmiddag met Vledder en de Baas eens lekker wezen "grasstuiteren" op de dijken bij Yerseke.

Benodigde ingredienten: Een dijk, HEEEEEEEEEEEEEL hoog gras, een Leonberger en een Beagle.

Fellow

Vriendschap

Vriendschap

De vriendschap van een hond, is vriendschap voor het leven.

Voor een ander niet te zien, hoeveel een hond kan geven.

Want ben je eens verdrietig, dan kijkt hij je aan.

Alsof hij zeggen wil, ik zal altijd naast je staan.

En als je dan weer vrolijk bent, dan slaat hij met zijn staart.

En blaft alsof hij zeggen wil, dat hebben we weer geklaard.

Zo'n vriendschap is een wonder, een wonder om te beleven.

Zo'n vriendschap kan geen mens, geen mens kan zoiets geven!!!



Margreeth

Herfstvakantie?

Vandaag is onze vakantie begonnen, maar om nu niet al te flauw te zijn zal ik niet zeggen dat hij nu al "in het water is gevallen", maar stiekem lijkt het meer op de herfsvakantie..........

Vanavond hebben we appeltaart met warme chocolade: Zomervakantie in Nederland!

Fellow

De bolletjestrui

Wat mijn bijna dorpsgenoot, Johnny Hoogerland, heeft bereikt in de Tour de France dat heb ik gisteren ook voor elkaar gekregen. Wij zijn beiden drager van de bolletjestrui.
Hij is de leider van het bergklassement.... ik de leider van knoerhard door de bosjes rennen.
Zijn trui is rood met wit.......die van mij geel/bruin met héél veel groene plakbolletjes.
Zou het vrouwtje van hem 's avonds ook al die bolletjes uit zijn trui kammen?

Fellow

Het is oranje en zit in een boom.. ra ra?

Vandaag hadden we de maandelijkse zondag training van de DRG op het Zilveren Schor, nabij het Veerse Meer.

Alles zat mee: Een mooie opkomst, perfect weer, lekker zonnetje op basis en een straffe wind overdwars op het bos: dus ideaal weer om lekker te trainen.

Behalve een kleine zwempartij tijdens het eerste rondje, maar ja wat wil je met dit weer?, dan moet je als Leonberger ook even laten zien dat je waterhond bent. Ja toch!
Verder liepen alle rondjes hartstikke goed. Lekker zelfstandig mogen zoeken en als ik lucht op pakte "gewwon" even appeltje eitje: zoeken = vinden = bringsel apporteren naar de baas!

Het laatste rondje had coach Ad nog een gave verrassing voor ons in petto:
Ik mocht weer een stuk bos door zoeken en had al vrij snel lucht, dus die ging ik uitwerken en al gauw liep ik in rondje, een kleiner rondje, nog een kleiner rondje en de geur werd telkens sterker...zo kwam ik ik uit onder een grote boom en toen ik mijn neus omhoog volgde zat daar zowaar Martin als een oranje aap in de boom.

Rare jongens die Brabanders, maar je moet toch van goede huize komen als je daarmee een Leonberger wil foppen!

Fellow


ps: Martin: Bedankt en een natte lebber van mij!